Het noorden van Gaza: de verontrustende passiviteit van onze regering

Terwijl in het Noorden van Gaza een nieuwe fase van de Palestijnse genocide start, blijft de Belgische regering halstarrig de andere kant opkijken

Live getuige van een genocide

Al langer dan een jaar is de hele wereld quasi live getuige van de genocide tegen het Palestijnse volk in Gaza. Sinds 6 oktober heeft Israël  in het noorden van Gaza een nieuwe fase van het geweld ingezet. Er bestaat geen twijfel dat burgers het doelwit zijn van deze aanvallen. Stap per stap tracht Israël deze regio volledig van haar bewoners te ontdoen. Israël doet op dit punt zelfs geen poging meer te verbergen dat het moedwillig burgers en zienhuizen aanvalt.

Het Israëlische leger voert opnieuw een groot offensief in het noorden van Gaza, vooral in en rond de stad Jabalia. Daar verblijven momenteel ongeveer 400.000 mensen. Israël zet gevechtsvliegtuigen en drones in, maar er is ook een grondoffensief waarbij soldaten de wijken binnendringen. Zowel het vluchtelingenkamp in Jabalia als willekeurige woonwijken worden gebombardeerd. Er vielen al zeker 150 burgerslachtoffers, onder wie heel wat kinderen.

Noord-Gaza ingesloten

Israël roept de burgers op om te evacueren naar het zuiden van Gaza, richting de humanitaire zone.  Deze zone is nu al overbevolkt en de levensomstandigheden zijn er barslecht. Volgens Israël is evacuatiehoognodigom  burgerslachtoffers te vermijden. Maar iedereen die momenteel Jabalia probeert te verlaten, wordt neergeschoten door Israëlische soldaten. Evacuatie is dus onmogelijk voor de Gazanen in het noorden, zelfs als ze dat zouden willen. Volgens humanitaire organisaties, waaronder Artsen Zonder Grenzen, is er de laatste week zelfs niemand meer vanuit Noord-Gaza aangekomen in de humanitaire zone in het zuiden. 400.000 Gazanen zitten  opgesloten in Jabalia, volledig omsingeld door het Israëlisch leger. Zij kunnen geen kant op.  Ondertussen blijft Israël bommen droppen op Palestijnse burgers in Jabalia, de rest van Noord-Gaza en zelfs de humanitaire zone in het zuiden.

Net zoals de andere twee ziekenhuizen in Noord-Gaza, heeft het ziekenhuis van onze partner AWDA, een van de weinige met een deels operationele kraamafdeling, te lijden onder het toenemende Israëlische geweld. Vrouwen die uit zuidelijker gelegen gebied naar het Al Awda-ziekenhuis kwamen om te bevallen, kunnen niet terugkeren naar hun familie omdat de doorgang tussen Gaza-Stad en Jabalia volledig doorgesneden door het Israëlische leger is. Het Al Awda-ziekenhuis wordt momenteel ookoverrompeld door de grote aantallen gewonden die dagelijks binnenstromen. Dat allemaal terwijl het ziekenhuis te kampen heeft met grote tekorten aan medicijnen, medisch materiaal, brandstof. De tekorten worden enkel groter nu het Israëlische leger steeds minder humanitaire hulp doorlaat

“Evacuatie is een doodvonnis”

Op dit moment cirkelt er een Israëlische drone boven het ziekenhuis. Deze schiet lukraak op burgers en patiënten. Ondanks dit alles blijft het team van AWDA ter plaatse. “Zelfs als blijft er maar één patiënt meer over in het volledige noorden van Gaza, wij evacueren niet”, vertelde waarnemend directeur Mohammed Salha ons nog onlangs. “Voor slachtoffers in levensgevaar zijn en voor zwangere vrouwen die een keizersnede nodig hebben, is evacueren een doodvonnis”, aldus Salha. Bovendien biedt Israël geen enkele uitweg voor de zieken en gewonden van Noord-Gaza. Het leger beveelt de ziekenhuizen om te evacueren, maar er is geen enkele veilige plaats over om naar toe te trekken.

De situatie in het noorden van Gaza wordt onhoudbaar. De stilte van onze wereldleiders is oorverdovend. Ook de Belgische regering maakt zich op deze manier schuldig aan wat er in Gaza gebeurt. Daarom vragen we nogmaals aan de Belgische regering of zij medeplichtig wil zijn aan ‘s werelds eerste gelivestreamde genocide, of komt er na meer dan een jaar eindelijk actie? Gaan jullie eindelijk druk zetten op de apartheidsstaat Israël om deze gruwelijke situatie te doen stoppen, of gaan jullie blijven wegkijken?

Onze beleidsmakers proberen dan wel weg te kijken, maar wij kunnen als bevolking blijven  duidelijk maken aan hen dat er dringend meer actie moet ondernomen worden! Mobilisatie werkt! Blijf druk zetten, blijf boycotten, en sluit je zondag 20 oktober aan bij ons tijdens de nationale manifestatie.